Columnist Siegfried Müller van MB connect line adviseert u om uw oudere machine achteraf geschikt en veilig te maken voor digitalisering. Op die manier kunnen bestaande installaties ook in tijden van digitalisering nog effectief worden bediend.
Was vroeger alles beter? Soms lijkt het daar wel op, want retro als culturele trend is momenteel weer erg in de mode – in de mode, met speelgoed en natuurlijk met meubels. Maar wat zit er eigenlijk achter? Zo worden retro-meubelen gekenmerkt door het feit dat de vorm en het kleurenschema van oude designklassiekers – bijvoorbeeld het organische karakter dat een niervormige tafel kenmerkt – worden overgenomen en vervolgens getransformeerd.
Retro meubelstukken zijn dus louter gebaseerd op het oude ontwerp, de facto worden ze opnieuw geproduceerd. Maar wat voor de meesten – zelfs voor wie niet per se van retroklassiekers houdt – in het verleden waarschijnlijk beter was, is de lichamelijke conditie. Tenminste gerelateerd aan uithoudingsvermogen en een goede conditie. Wie denkt niet van tijd tot tijd dat hij vroeger fitter was?
Maar retro komt niet alleen voor op bijna alle gebieden van de culturele productie, maar ook in de machinebouw. Sinds tenminste twee à drie jaar duikt deze term steeds vaker op – zij het met een toevoeging, namelijk als retrofit. Welnu, onder verwijzing naar de uitleg die in het begin is gegeven, rijst de vraag of deze terminologie juist is.
Aan de andere kant, in de zin van de definitie van fitness in principe, misschien wel – want fit blijven leidt tot efficiënt zijn in het dagelijks leven en bestand zijn tegen spanningen en belastingen. Dit is precies het doel: oudere machines via retrofitting geschikt maken voor gebruik in de digitale omgeving.
Met deze aanpak zal het mogelijk zijn alle machines vroeg of laat, maar in ieder geval binnen afzienbare tijd, in genetwerkte productielijnen te integreren. Het is zeer waarschijnlijk dat het doel van een “slimme fabriek” al veel eerder kan worden bereikt, aangezien het niet absoluut noodzakelijk is de oude machines volledig te vervangen door moderne omdat zij niet over connectiviteit beschikken.
Wat zeer kostenintensief zou zijn, maar veeleer de bestaande installaties te upgraden met geschikte sensoren en geschikte communicatietechnologie (digitaal), zodat netwerkvorming mogelijk is. Natuurlijk is het, afhankelijk van de individuele omstandigheden in het bedrijf, mogelijk om door deze retrofit een verhoging van de rentabiliteit te bereiken.
Tegelijkertijd is er nog een goede reden om de machines adequaat te upgraden: de mogelijkheid om bruikbare machinegegevens te verzamelen die nodig zijn voor analysedoeleinden – onder andere om voorspellingen te kunnen doen, bijvoorbeeld met betrekking tot slijtagegegevens.
Op basis van deze verzamelde gegevens kunnen dan maatregelen worden afgeleid, bijvoorbeeld voor kwaliteitscontrole en -verbetering of om processen te optimaliseren en zo de kosten te verlagen.
Meer toezicht, maar grotere behoefte aan IT beveiliging
Hieruit blijkt dat het verzamelen van gegevens uit bestaande machines – mogelijk gemaakt door de sensoren – in het algemeen uiterst relevant is. Het daaruit voortvloeiende voordeel staat in vele opzichten buiten kijf. Het potentieel kan echter alleen ten volle worden benut als rekening wordt gehouden met een belangrijk aspect: cyberveiligheid.
Want met de toenemende mate van digitalisering en netwerkvorming neemt ook het risico toe om het slachtoffer te worden van een cyberaanval. Bedrijven moeten zich hiervan bewust zijn en passende voorbereidingen treffen, met inbegrip van het analyseren van hun individuele risicopotentieel en het evalueren van de doeltreffendheid van de IT beschermingsmaatregelen die zij hebben genomen.
Dit begint met de (correcte) behandeling van gegevens. Er is een breed scala van IT beveiligingsmaatregelen die worden aanbevolen om gegevens te beschermen. Maar alvorens een passend IT beschermingsconcept te creëren en te implementeren, moeten bedrijven niet alleen erkennen dat zij over uiterst gevoelige en waardevolle gegevens beschikken, maar ook precies weten waar deze gegevens vandaan komen.
Alleen op basis van de daaruit voortvloeiende bevindingen kunnen adequate beslissingen worden genomen. Bijvoorbeeld hoe de machines toegankelijk moeten worden gemaakt. Ook op afstand of hoe en waar de gegevens veilig kunnen worden opgeslagen. In dit verband is het volgens mij van essentieel belang dat bedrijven over volwassen richtlijnen voor gegevensbeveiliging beschikken en ook over een procedure om op incidenten en crises te reageren.
Wat de beveiliging van gegevens betreft, zijn er bepaalde maatregelen die op de voorgrond moeten staan. Een daarvan is de toegangsrechten zodanig te beperken dat alleen geautoriseerde werknemers toegang krijgen tot IT systemen. En informatie in het kader van de uitoefening van hun taken.
Te ruime toegangsrechten staan namelijk altijd bovenaan de lijst van kritieke aanvalspunten, omdat de risico’s met betrekking tot gegevensdiefstal hierdoor enorm toenemen. Bovendien moeten gebruikersaccounts en gegevens die niet langer nodig zijn maar nog wel bestaan, worden verwijderd en moeten wachtwoorden zonder tijdslimiet goed worden beschermd tegen aanvallen van cybercriminelen.
Dus: laat bestaande activa geen cyberrisico worden
Of vroeger alles beter was, valt nog te bezien. Achteraf gezien is er natuurlijk een tijd geweest dat productiemachines niet kwetsbaar waren. Maar intussen zijn de omstandigheden veranderd – en dat moeten we accepteren. Een van de gevolgen is dat door de toenemende complexiteit – die niet in de laatste plaats het gevolg is van het feit dat machines, netwerk- en IT technologie van verschillende generaties in een gemeenschappelijke IT omgeving met elkaar zijn verbonden.
Een passende bescherming van de productie wordt steeds onontbeerlijker. Of, anders gezegd, hoe meer de digitalisering in productie en fabricage vordert, des te groter wordt het risico van een ontoereikende cyberbeveiliging.
Dit geldt des te meer voor bestaande machines en systemen die oorspronkelijk niet waren ontworpen voor integratie in het netwerk.
Daarom is het van essentieel belang zo snel mogelijk een adequaat niveau van IT beveiliging tot stand te brengen. Wat mogelijk is dankzij de toenemende beschikbaarheid van standaard beveiligingsproducten, aangezien deze relatief gemakkelijk kunnen worden geïntegreerd.
Wat is retrofit?
Bij een retrofit wordt een bestaande installatie of een machine die al lang in gebruik is, aangepast en verbeterd met het oog op de eisen die nu gelden. Deze “modernisering” van apparatuur is vaak een kosten effectievere manier om de energie-efficiëntie te verhogen, de productiekwaliteit te verbeteren, de levensduur te verlengen en aan de huidige wettelijke eisen te voldoen dan wanneer nieuwe apparatuur wordt gekocht.
Bovendien kunnen in veel productieprocessen bepaalde machines niet worden vervangen, maar moeten zij bijvoorbeeld worden geïntegreerd in digitaliseringsmaatregelen. Hier is alleen een retrofit aan de orde.
De column werd in zijn oorspronkelijke Duitse versie gepubliceerd op produktion.de.
